لکنت و مراحل ایجاد حرکات ثانویه: از ناهماهنگی‌های اولیه تا رفتارهای آموخته شده

لکنت معمولاً با علائمی نظیر تکرار صداها، هجاها و کلمات آغاز می‌شود و ممکن است به تدریج بدتر شود. یکی از عواملی که بر شدت لکنت تاثیر می‌گذارد، واکنش‌های یادگیری شده است. در این مقاله به بررسی مراحل ایجاد حرکات ثانویه در لکنت و تاثیر آن بر گفتار می‌پردازیم.

مراحل ایجاد حرکات ثانویه در لکنت

1. ناهماهنگی‌های اولیه: در ابتدا علائم اولیه لکنت شامل تکرار صداها، هجاها و کلمات است که ممکن است با تنش و کشمکش در تولید گفتار همراه باشد.
2. رفتارهای فرار: در این مرحله، افراد برای عبور از لحظات لکنت رفتارهایی مانند پلک زدن، تکان دادن سر یا گریم‌های صورت را انجام می‌دهند.
3. رفتارهای اجتنابی: فرد شروع به پیش‌بینی لحظات لکنت می‌کند و با اجتناب از کلمات یا موقعیت‌های خاص، سعی می‌کند لکنت خود را کنترل کند.
4. حرکات ثانویه: این مرحله شامل توسعه حرکات فیزیکی مانند تکان دادن سر و حرکات دست است که به عنوان استراتژی‌های جبرانی برای غلبه بر لکنت استفاده می‌شوند.
5. رفتارهای آموخته شده: در نهایت، این حرکات ثانویه به رفتارهای آموخته شده تبدیل می‌شوند که حتی زمانی که فرد دچار لکنت نیست، به‌طور خودکار انجام می‌شوند.

مشکلات مرتبط با لکنت

• مشکل در جریان گفتار
• تکرارهای غیرمعمول در گفتار
• ناتوانی در کنترل تنفس و حرکات دهان
• مشکل در تنظیم مکانیسم‌های گفتاری

لکنت یک اختلال پیچیده است که می‌تواند با علائم مختلفی در طول زمان بدتر شود. مرکز گفتار توان‌گستر با استفاده از روش‌های درمانی موثر، به افراد مبتلا به لکنت کمک می‌کند تا بهبود قابل توجهی در گفتار خود داشته باشند و از حرکات ثانویه و رفتارهای اجتنابی رهایی یابند.